Afl. 308 De Etenslessen van Aartje. De dokter adviseerde een maagband
De dokter adviseerde een maagband maar Aartje wist dat dit voor haar niet de route was. We praten over haar ontwikkeling in Etenslessen. Ze is inmiddels veertien kilo afgevallen. Het is gewicht wat niet meer terugkomt, omdat er steeds meer situaties zijn waarin ze niet meer op eten leunt. Ze straalt als ze vertelt hoe heerlijk het is dat afvallen nu vanzelf gaat.
Ze omschrijft zichzelf als iemand die moeilijk bij haar gevoel kon. Ze was ‘een hoofd op pootjes’ en voelde zich op jonge leeftijd verantwoordelijk voor de stabiliteit in het gezin. Ze vertelt openhartig over de grote gebeurtenissen in haar kindertijd en het effect op haar omgang met eten. Laat je inspireren door haar verhaal en de hoopvolle boodschap dat je opnieuw in contact kan komen met je gevoelens en stoppen met overeten.
Luister naar de Etenslessen van Aartje en ga voor de volledige omschrijving naar https://etenslessen.com/de-dokter-adviseerde-een-maagband/
Ben je klaar voor blijvend gewichtsverlies? Meld je nu aan voor de wachtlijst van Etenslessen via https://etenslessen.com/wachtlijst
👉 Bestel hier jouw exemplaar van het boek Etenslessen: https://etenslessen.com/boek-etenslessen
🎧 Abonneer je op de podcast:
Spotify: https://etenslessen.nu/spotify
Apple podcast: http://etenslessen.nu/apple
⭐️⭐️⭐️⭐️⭐️ Waardeer je de podcast? Laat wat liefde zien en geef een vijfsterren review.
Transcript
Je luistert naar Eet en Celeste, de podcast met Marjeen Amol en dit is aflevering 308.
Speaker A:Je luistert naar etenslessen, de podcast over afvallen zonder dieet en het creëren van een geweldige relatie met eten.
Speaker A:Mijn naam is Marjena Mol, ik ben je coach en ik introduceer je graag in mijn etenslessen.
Speaker A:Waardoor je ontdekt hoe je afvalt zonder dieet en een fantastische relatie met eten creëert.
Speaker A:Laten we beginnen.
Speaker A:De dokter adviseerde een maagband.
Speaker A:Ze overwoog even om voor injecties te gaan.
Speaker A:Maar Aartje wist dat dit voor haar niet de route was.
Speaker A:Ze wilde niet kiezen voor symptoombestrijding, maar geloven in haar vermogen om haar relatie met eten te kunnen veranderen.
Speaker A:En dat is in haar geval extra bijzonder omdat ze al op hele jonge leeftijd overgewichten ontwikkelde.
Speaker A:Daarop werd aangesproken en dus zichzelf niet anders kende.
Speaker A:dan iemand met overgewicht.
Speaker A:En toch besloot ze in te zetten op het geloof, op het vertrouwen dat ze in staat was om overeten op te kunnen lossen.
Speaker A:We praten over haar ontwikkeling in etenslesses.
Speaker A:Ze is inmiddels 14 kilo afgevallen.
Speaker A:Ze weet dat dit gewicht is wat niet meer terugkomt, omdat er gewoon steeds meer situaties zijn waarin ze niet meer op eten leunt.
Speaker A:En ze straalt als ze vertelt hoe heerlijk het is dat afvallen nu echt vanzelf gaat.
Speaker A:Ze omschrijft zichzelf als iemand die moeilijk bij haar gevoel kon.
Speaker A:Ik was echt een hoofd op pootjes, zegt ze.
Speaker A:En ze voelde zich op jonge leeftijd verantwoordelijk voor de stabiliteit in het gezin en dat hing voor haar samen met het overeten wat ze deed.
Speaker A:Ze vertelt heel openhartig over de grote gebeurtenissen in haar kindertijd en het effect op haar omgang met eten.
Speaker A:Laat je inspireren door haar verhaal en de hoopvolle boodschap dat je opnieuw in contact kan komen met je gevoelens, als je jezelf daar ooit van hebt afgesneden, en kan stoppen met overeten, ook als je dat al op hele jonge leeftijd deed.
Speaker A:Ze vertelt in ons gesprek waarom ze geen maagpand wilde, wat haar belangrijkste etenslessen zijn en wat de cursus Body Empowerment voor haar deed.
Speaker A:En als je daarnaar luistert, denk je misschien waar gaat dat over?
Speaker A:Body Empowerment is een cursus die je los van etenslessen kan kopen.
Speaker A:Dus als je geïnteresseerd bent, als je haar daarover hoort en denkt hey, ik wil kijken wat dat is.
Speaker A:Ik wil die cursus bekijken.
Speaker A:Ga dan naar etenslessen.com.
Speaker A:Klik op het menu aanbod.
Speaker A:in het menu op het woord aanbod en dan zie je daar die cursus staan en kun je zien waar die over gaat en wat je daaruit kan halen.
Speaker A:Hier zijn de etenslessen van Aartje.
Speaker A:Hallo Aartje.
Speaker B:Hallo Marjena.
Speaker A:Wat ontzettend leuk om je in de podcast te mogen ontvangen en wat geweldig dat je jouw etenslessen wilt delen.
Speaker A:Ik ben heel erg benieuwd naar jouw verhaal.
Speaker A:Ik ben er al een beetje bekend mee omdat we eerder probeerden een opname te maken.
Speaker A:Daar kwam iets tussendoor en daarmee ben ik de helft van de opname kwijtgeraakt.
Speaker A:En dus doen we het nu als het ware over.
Speaker A:Maar dat is eigenlijk misschien ook wel een mooie gelegenheid om te zien wat er dan ontstaat.
Speaker A:Als je een soort van opherhaling niet echt op herhaling gaat met elkaar.
Speaker A:De meest interessante vraag vind ik toch elke keer opnieuw als ik iemand spreek die het programma volgt.
Speaker A:Hoe lang volg jij het programma nu?
Speaker A:Hoeveel maanden ben je erin?
Speaker B: aar ik volg jou sinds oktober: Speaker A:Oké, dus je hebt de eerste periode naar de podcast geluisterd.
Speaker B:Ja, ja.
Speaker A:En ik ben heel benieuwd naar de geschiedenis van jouw relatie met eten, als ik het zo mag noemen.
Speaker A:Kan je me iets vertellen over die geschiedenis?
Speaker B:Ja, zeker.
Speaker B:Die geschiedenis van mijn relatie met eten die hangt voor mij heel nauw samen met de eerste jaren van mijn leven.
Speaker B:Ik denk de eerste tien jaar waar je indertussen mijn ja eigenlijk gewoon al sinds mijn derde tot mijn tiende echt wel veel ingrijpende dingen zijn gebeurd en ik heb daar op een gegeven moment een een gedragspatroon in ontwikkeld waarin ik gewoon heel veel verantwoordelijkheid op mezelf heb genomen en heb besloten dat ik altijd ga shinen en daarin is ook geslopen dat eten eigenlijk een hele fijne uitcheck plek voor mij is geworden om als ik dan tot rust kom is even uit te checken met Met chocola, of een koekje, of een kaarsje, of een wijntje.
Speaker B:Nou, dat deed ik natuurlijk allemaal niet toen ik tussen mijn derde en mijn negende jaar zat, maar ik had toen al wel ontdekt dat eten best wel heel fijn was op het moment dat de gevoelens in mijn lijf heel groot waren.
Speaker A:Zou je daarmee kunnen zeggen dat de rol die jij jezelf gaf, bewust of onbewust, van ik wil shinen, dat dat vermoeiend voor je was als kind?
Speaker B:Ja, ja.
Speaker B:Ik denk het wel.
Speaker B:Ik denk dat het gewoon heel veel gevraagd heeft van me.
Speaker B:Ik was wel een heel energiek kind.
Speaker B:Ik ben nog steeds ook een heel energiek mens.
Speaker B:Maar het heeft veel van me gevraagd.
Speaker B:En ik ben vaak over grenzen gegaan om dat te doen.
Speaker A:Wat moet ik me voorstellen bij shinen?
Speaker A:Welke kant van jezelf schoof je naar voren om aan de buitenkant te laten zien aan mensen?
Speaker B:Nou, mijn hele vrolijke kant.
Speaker B:Laten zien dat ik dingen goed wist of dat ik het op school goed voor elkaar had.
Speaker B:Dat je met mij kon lachen en dat er met mij heel veel plezier te beleven viel.
Speaker B:Dat iedereen bij mij terecht kon ook voor als je eens een schouder nodig had.
Speaker B:een probleem had, nou daar wist ik dan ook wel een oplossing voor en zo was ik altijd wel een soort van de ster van de show.
Speaker A:Mag ik vragen wat er speelde in het gezin waardoor je besloot dit is nu nodig, dit is wat ik naar voren wil schuiven van mezelf?
Speaker B:Ja zeker.
Speaker B:Ik kom uit een samengesteld gezin, uit een groot gezin en ik ben de enige van mijn ouders samen en verschillende kinderen, broers, hun zussen hadden hun eigen problemen die soms echt heel groot werden.
Speaker B:Daar heb ik als jong kind veel last van gehad, maar wat ik me echt het moment echt heel goed herinner als ik dat echt heel pijnlijk vond, waar ik heel veel verdriet van had, dat was toen mijn zus, die boven mij zit.
Speaker B:Ik was zeven, ik denk dat zij veertien was.
Speaker B:uit huis is gegaan zonder dat voor mij daar een duidelijk aanwijsbare reden voor was en is tot op de dag van vandaag ik heb het nooit eigenlijk met haar ook kunnen bespreken en mijn ouders spraken helemaal niet over en Nou ja, ik was natuurlijk zeer aan haar gehecht en dol op haar, want zij was mijn grote zus en binnen dat gezin groeide wij in ieder geval samen op.
Speaker B:En ineens was ze er gewoon van de een op de andere dag niet meer.
Speaker B:En zij ging wonen in een pleeggezin verderop hier in het dorp waar ik nu nog steeds woon.
Speaker B:En ja, ze wilden echt helemaal niets meer met ons en ook niet met mij te maken hebben.
Speaker B:En toen heb ik wel ontdekt, want nou ja, ik zag ook dat mijn ouders er heel erg veel verdriet van hadden.
Speaker B:Die spraken er eigenlijk met mij niet over.
Speaker B:Waardoor ik die hele grote gevoelens van gemis en verdriet toch in mijn eentje heb moeten kanaliseren en daar heb ik in ieder geval als het gaat om een zelfbeeld dingen aan gekoppeld van ja het zal wel aan mij liggen dat ze is weggegaan ik zal wel iets verkeerd gedaan hebben en Ja, ergens mijn moeder wilde het extra gezellig voor me maken, want ik weet dat ze zag dat het voor mij naar was.
Speaker B:Maar nou ja, dat kun je constateren en dan samen kijken van goh en erover praten.
Speaker B:Dat deden we dan weer niet.
Speaker B:Maar er werd wel heel veel met eten getroost.
Speaker B:En dat was ruim.
Speaker B:En mijn ouders hadden beide ook Tweede Wereldoorlog meegemaakt.
Speaker B:Dus zij hadden ook nog een andere, een bepaalde kijk op eten.
Speaker B:Dat moest gewoon op en zolang het er was, was het er en moesten we ervan profiteren.
Speaker B:Ze gingen het zeker niet weggooien, dus ik moest daarnaast, naast dat ik zeer verwend werd, ook mijn bord altijd leeg eten.
Speaker B:Dus daar zit ook een soort overtuiging in van ja, maar ik kan niet weggooien.
Speaker B:Dit hoorde je op te eten.
Speaker B:Iemand heeft het klaargemaakt.
Speaker B:Dat kan niet zomaar.
Speaker B:Dat zijn wel twee grote factoren die bijdragen aan het eetgedrag dat ik gewoon heb ontwikkeld in de loop der jaren.
Speaker A:Dus niet luisteren naar je lichaam, niet luisteren naar je verzadiging, maar eten benaderen vanuit je hoofd.
Speaker A:Dit moet op, het is er nu, ik moet dit waarderen.
Speaker A:In de oorlog was het er niet, nu is het er wel, dus dat moet ik waarderen.
Speaker A:En eten is troost en gezelligheid.
Speaker A:Het klinkt ook als je vertelt over die grote gevoelens en die grote gebeurtenissen waar niet over werd gepraat.
Speaker A:En nu knoop ik het even heel simpel aan elkaar, maar jij moet maar zeggen als ik het verkeerd interpreteer.
Speaker A:Alsof je als kind ergens leek te denken, ik zie dat de mensen om me heen het moeilijk hebben en verdriet hebben.
Speaker B:Ja.
Speaker A:Laat ik dan in elk geval niemand tot last zijn?
Speaker B:Ja.
Speaker A:Laat ik dan in elk geval laten zien, ik ben vrolijk, met mij is niks aan de hand, in de hoop daarmee je ouders op te beuren of kracht te geven?
Speaker B:Ja, zeker.
Speaker B:Ja, dat is een hele, dat is helemaal raak.
Speaker A:Ik vind het altijd, het frappeert me.
Speaker A:Ik weet niet of jij in gesprekken met vrienden ook weleens dit soort gesprekken hebt gevoerd waarin je merkt hoeveel kinderen doorhebben en zelf betekenis aangeven, maar dus wel aanvoelen, daar zelf een verhaal van maken en zichzelf vervolgens een rol toe bedelen.
Speaker A:Om binnen de mogelijkheden die ze hebben op de een of andere manier bij te dragen aan wat ze denken dat nodig is.
Speaker A:Het is denk ik heel eenzaam geweest ook voor je daarin.
Speaker A:En eten, als je er gevoelig voor bent, ontspant, voelt dan ook als liefde, voelt als een warme plek, als iets om je even lekker bij te kunnen voelen en alles om je heen te vergeten.
Speaker A:En zeker als je op je teentjes liep om iedereen vrolijk te maken of te laten zien hoe vrolijk je bent en hoe goed je het doet, kost dat ook veel energie.
Speaker A:Ja, en dan is eten even een rustpunt.
Speaker A:Wat gebeurde er in de jaren daarna?
Speaker B:Nou, ten aanzien van mijn lichaam merkte ik, ik was altijd al wel aan de stevige kant, maar ik merkte dat ik gewoon verder uit ging dijen en zwaarder werd en dat mijn lichaam ook dat ik niet meer zo vrij uit kon rennen en spelen en paardrijden als dat ik tot dusver altijd gedaan had.
Speaker B:Dus dat vond ik natuurlijk heel naar.
Speaker B:Ik kreeg ook te maken met de buitenwacht.
Speaker B:Die reageerde op mijn lijf dat aan de zware kant was.
Speaker B:We gingen naar de naar de schoolarts.
Speaker B:Ik geloof in de eerste klas en ik weet nog precies dat ik 30 kilo woog.
Speaker B:Dat moesten we nog vertellen als we terugkwamen uit de wachtkamer.
Speaker B:Nou en dat was echt wel aan de stevige kant.
Speaker B:Dus ik was me daar al heel bewust van op nou echt zeer jonge leeftijd.
Speaker B:Ik denk dat ik zes of zeven was.
Speaker B:In de gezinsdynamiek en de hectiek en de problematiek had ik natuurlijk ook best wel wat ondersteuning van buitenaf kunnen gebruiken.
Speaker B:Die was er ook niet.
Speaker B:Ik ben daar echt, zoals je net al zei, heel eenzaam en alleen en op mezelf teruggeworpen geweest.
Speaker B:Ik zat op een school in een kleine dorp waar ik nu nog steeds woon.
Speaker B:En daar had ik een leerkracht die het op de een of andere manier op me voorzien had.
Speaker B:die zei dikke meisjes maken domme fouten of hij zei andere dingen om een gewicht of gedrag of intellect op een nare manier te duiden.
Speaker B:Waardoor ik dus ook mijn Ja, en daar dingen in opgeslagen hebben in mijn zelfbeeld daarover.
Speaker B:Even los van het feit dat ik waarschijnlijk al te veel had, of tenminste uitcheckte met eten om mijn gevoelens te dempen, kreeg ik ook nog een keer te maken met een angst voor uitsluiting.
Speaker B:Van nou ja, er zal ook nog iets met mij zijn.
Speaker B:Daar ben ik me heel bewust van geweest en dat heeft ook jaren geduurd.
Speaker B:Gezien de thuissituatie en gezien mijn voornemen van nou ik ga altijd shinen, ging ik dat natuurlijk niet thuis vertellen.
Speaker B:Van joh, de mensen zeggen zulke nare dingen tegen mij.
Speaker B:Dat heeft denk ik drie jaar geduurd in totaal tot mijn moeder erachter kwam en toen inderdaad wel stevig ingegrepen heeft en de situatie ook ten aanzien van dat aanzienlijk verbeterd is.
Speaker B:Maar de schade was wel aangericht en ik ben daar echt wel heel erg door beschadigd.
Speaker A:Heeft je moeder, is je moeder naar die docent gegaan?
Speaker B:Ja, ja, ja, ja, ja.
Speaker B:En toen zat ik inmiddels in de derde klas.
Speaker B:Toen was ik negen jaar en er was een aanleiding.
Speaker B:Mijn moeder fietste toevallig langs het schoolplein en zag dat ik daar speelde en ik zag haar ook.
Speaker B:Ik rende naar het hek samen met mijn beste vriendinnetje, die tot op de dag van vandaag mijn beste vriendin is.
Speaker B:En zij zei, maar jij hebt natte wimpeltjes.
Speaker B:Heb je soms gehuild?
Speaker B:En ik schudde nee, maar mijn beste vriendin kwam met het hele verhaal op de proppen van al die drie jaar en mijn moeder is rechtstreeks naar binnen gelopen en heeft haar verhaal gehaald en sindsdien is het ook gestopt en was het niet meer aan de orde maar het verhaal van het pesten Nou, is ook vervolgens met alle beste intenties van iedereen, het is ook gestopt, maar het is nooit meer met mij besproken.
Speaker B:Ik weet nog dat de leerkracht bij ons thuis was uitgenodigd om het er nog eens over te hebben en dat mijn moeder vroeg waar komt dit nou vandaan en dat die vertelde van ja, ik had zelf zo'n nare jeugd gehad.
Speaker B:Maar achteraf, ik heb het gehoord, ik heb het afgeluisterd aan de deur.
Speaker B:Zij hebben er met mij nooit meer over gesproken.
Speaker B:Ja, wel dat het plaats had gehad, maar het ging vooral over de interventie die mijn moeder gepleegd had en niet meer over wat het met mij gedaan had.
Speaker B:En ook dat heeft veel met me gedaan.
Speaker A:Kun je de woorden aangeven wat het met je deed?
Speaker B:Ja, ik voelde me gewoon niet niet gezien en eigenlijk helemaal onzichtbaar.
Speaker B:En ik voelde daar wel nog heel veel pijn van het pesten en het uitsluiten bij.
Speaker B:En ja, dat Het bracht echt wel hele grote gevoelens met zich mee.
Speaker B:Daar ben ik wel heel lang heel verdrietig van geweest.
Speaker B:Ook na afloop nog.
Speaker B:Op een gegeven moment was het zelfs zo erg.
Speaker B:Ik had dan in groep 3, 4, 5 bij deze leerkracht gezeten.
Speaker B:Na de zomervakantie, overgang naar groep 6, ging ik naar een nieuwe meester toe.
Speaker B:Toen durfde ik daar niet heen.
Speaker B:Toen heb ik de eerste weken ziek op de bank gelegen thuis.
Speaker B:Niemand wist wat ik had, wat er door mij heen ging.
Speaker B:Maar ik durfde er niet naartoe, omdat ik gewoon heel bang was om in een nieuwe onveilige situatie terecht te komen.
Speaker B:Terwijl deze situatie al zo onveilig was.
Speaker B:Maar dan had ik in ieder geval een manier gevonden om ermee om te gaan.
Speaker A:Het is ontzettend pijnlijk.
Speaker A:Het raakt me enorm om het te ontvangen, zeg maar, en met je te delen, dit verhaal.
Speaker A:Ongelooflijk pijnlijk.
Speaker A:Verwonding is één ding, maar verwonding waar vervolgens niet voor wordt gezorgd, waar geen dialoog over is.
Speaker A:Zou je weten, nu achteraf is het misschien een hele lastige vraag die ik nu stel.
Speaker A:Wat had jou kunnen helpen als kind?
Speaker A:Wat had je graag willen horen of welk gesprek heb je gemist daarover?
Speaker A:Als het gaat om je lichaamsbeeld en los van grenzen en begrenzing en respect en vriendelijkheid en respect verdienen, wat had je graag gekregen, ontvangen om jou te ondersteunen in hoe ga je om met hoe mensen je benaderen?
Speaker A:Of welke betekenis geeft je dat?
Speaker B:Ja, ik vind dat een hele lastige vraag, maar de vriendelijkheid naar mijn lichaam toe heb ik er inderdaad heel erg in gemist.
Speaker B:Ik had het gevoel dat ik een of andere rare creatuur was, terwijl als ik foto's kijk uit die tijd, dan denk ik mensen, waar hebben we het nou al die tijd over gehad?
Speaker B:En dat gevoel.
Speaker A:Daar zeg je iets heel wezenlijks.
Speaker A:Wat je nu zegt is als mij was verteld wat jou is verteld, wat er tegen jou wordt gezegd, hoe er op jou wordt gereageerd, gaat over die ander en niet over jou.
Speaker A:En wat jij als kind geloofde is wat er wordt gezegd is waar.
Speaker A:Er is iets mis met mij.
Speaker A:Mijn lichaam voldoet niet.
Speaker B:Ja, en mijn moeder en mijn vader ook niet.
Speaker B:Zij spraken nooit over mijn lichaam en ik voelde me door hun wel heel gerespecteerd.
Speaker B:Maar ja, ik had natuurlijk buiten het gezin gewoon al dat contact gehad over van ja, hoe jij eruit ziet.
Speaker B:Er klopt echt helemaal niks van.
Speaker A:En in de jaren daarna?
Speaker B:Ja.
Speaker A:Wat was het effect op jouw relatie met eten?
Speaker A:Hoe ontwikkelde die zich?
Speaker B:Nou, ik ging stiekem eten, stiekem snoepen.
Speaker B:Ja, het eerste dieet kwam in zicht.
Speaker B:Dat had ik uit een of andere tijdschrift van mijn moeder dat ik had gelezen.
Speaker B:Met oefeningen erbij dus ik dacht nou dat kan ik wel eens gaan doen en ik pakte dat meteen even heel grondig aan want ik dacht nou dan eet ik gewoon helemaal niks totdat ik echt honger heb en dan neem ik heel weinig en ik viel enorm af dat weet ik nog.
Speaker B:Het heeft een week geduurd en daarna kwam ik weer aan.
Speaker B:Nou dat was het eerste dieet in een hele reeks.
Speaker B:Ik denk dat ik echt gewoon elk dieet dat er bestaat ongeveer heb gevolgd.
Speaker B:Ik heb daar ik weet niet hoeveel geld aangespendeerd en personal coaches op het gebied van sport en lifestyle geconsulteerd.
Speaker B:Sappen, kuren, eiwitten, rijke diëten, keto, noem het allemaal maar op.
Speaker B:Ik kan er overal over mee praten en het heeft nooit geleid tot enig resultaat.
Speaker B:Alleen maar dat mijn fixatie op eten en uitchecken met eten veel groter kwam.
Speaker B:Gewoon een nieuwe trigger bij.
Speaker B:Ja en het heeft met mij ook in mezelf beeld gewoon heel lang heeft het impact op gehad omdat je toch een soort faal op je voorhoofd te hebben staan van ja joh, ja kan je eens een dieet volhouden, wat ben je nou voor slap mens zonder ruggegraat.
Speaker A:Ja.
Speaker B:En dat is natuurlijk een hele, ja en dan elke maandag weer opnieuw beginnen, nou dat is elke maandagmiddag alweer dat gevoel, dus ik heb mezelf zoveel geweld aangedaan daarmee.
Speaker A:Ja, wat ik daar in het meest schrijnend vindt voor jonge mensen die langs dit pad ondertussen ook nog proberen zichzelf te ontplooien.
Speaker A:Als jonge vrouw denk je nou de wereld ligt aan mijn voeten.
Speaker A:Wat zal ik eens gaan doen met mijn kwaliteiten en mijn talenten?
Speaker A:Maar als je tegen de achtergrond daarvan in een strijd met eten zit waarin je jezelf steeds ziet falen, falen, falen en gelooft.
Speaker A:Het ligt dus aan mij dat het niet lukt.
Speaker A:Ik heb te weinig discipline.
Speaker A:Ik ben een slappe hap.
Speaker A:Dan ondermijnt dat die kracht die je juist zo nodig hebt om jezelf te ontplooien en in jezelf te geloven.
Speaker A:Als je nog helemaal moet gaan ontdekken wie je bent, wat je kan, wat je wil, wat je niet wil.
Speaker A:Kan jij ook zien dat het in jouw professionele leven of het ontwikkelen van je professionele leven jouw energiekosten of je zelfvertrouwen daarin ondermijnden ook?
Speaker B:Ja, zeker in mijn professionele leven heeft dat mijn zelfvertrouwen heel erg ondermijnd.
Speaker B:Ik heb echt prachtige capaciteiten waar je heel ver mee kunt komen, maar het heeft heel lang geduurd voordat ik ook echt uitbrak en ging.
Speaker B:En dat hangt daar voor mij echt wel samen met en dat hele negatieve zelfbeeld, lichaamsbeeld laat ik daar bij houden, maar ook dat falen, dat je gewoon dat ik geen Het gevoel van veiligheid, geen controle had op mijn eetgedrag.
Speaker A:Waarbij we door de constructie of eigenlijk de formule van een dieet, wat veronderstelt het enige wat je nodig hebt, ik noem het het wilskrachtmodel, het enige wat je nodig hebt is een goed dieet.
Speaker A:En dat moet je combineren met jouw discipline.
Speaker A:En dat laatste moet heel vanzelfsprekend eigenlijk zijn, want er wordt verder geen aandacht aan besteed.
Speaker A:De enige aandacht die wordt besteed is aan het protocol.
Speaker A:Wat ga je eten?
Speaker A:Wat ga je niet eten?
Speaker A:En dat je dat voor elkaar krijgt, dat is gewoon een kwestie van het graag genoeg willen.
Speaker A:En als het je niet lukt, dan wil je het blijkbaar ook niet graag genoeg.
Speaker A:Wat dan weer het idee voelt van dat stigma, dikke mensen zijn lui.
Speaker A:Niet vooruit te branden, willen niet graag genoeg, te weinig ruggengraat.
Speaker A:En die meester in dat dorpsschooltje die toen al iets zei over dikke meisjes maken domme fouten.
Speaker A:Daar lijkt dan een soort rode draad doorheen te lopen.
Speaker A:Er is met jou iets mis.
Speaker B:Ja.
Speaker A:Hoe ben je daaruit geklommen?
Speaker A:Maar het is echt niet mis wat je voor je kiezen krijgt.
Speaker B:Nee, zeker niet.
Speaker B:Ik heb na het overlijden van mijn moeder Een paar jaar geleden dacht ik zo, nou ga ik eens even gewoon met mezelf goed aan de slag, want daar wilde ik werk van maken, dus ik ben bij een hele goede coach terecht gekomen.
Speaker B: En dat was in: Speaker B:En dat is wel het startpunt geweest van dat ik echt in een soort opwarmse spiraal ben terechtgekomen.
Speaker B:In ieder geval met mijn persoonlijke ontwikkeling.
Speaker B:Ik heb het bewuste verbonden ademen ontdekt, waarmee je dus eigenlijk gewoon contact maakt met wat er in je lijf gebeurt.
Speaker B:Je probeert zo diep mogelijk te ademen.
Speaker B:blokkades.
Speaker B:Nou, ik had al best wel heel snel blokkades.
Speaker B:Ik heb gewoon op een gegeven moment een tijd lang met een soort gevoel van een kleine vrieskist in mijn maagstreek en in mijn buik rondgelopen.
Speaker B:Nou, dat heb ik met dat ademen heel goed weg kunnen werken.
Speaker B:En het fijne aan dat ademen vind ik, daar hoef je dan allemaal niet zoveel woorden aan te geven.
Speaker B:Dan hoef je niet over te praten.
Speaker B:Maar ik merkte op de duur dat dat het alleen toch ook niet echt was.
Speaker B:Dus ik ben toch weer gaan sporten en op mijn eten gaan letten.
Speaker B:Op een gegeven moment ben ik vorig jaar rond deze tijd tegen een Instagram post van jou aangelopen.
Speaker B:En dat ging inderdaad over dat dieten gewoon niet werken en dat je etenslessen te leren heb en daarmee oorzaken van overeten kunt opruimen.
Speaker B:Nou, dat vond ik echt zo waanzinnig interessant dat ik je natuurlijk ben gaan volgen en het podcast ben gaan luisteren en heb heel veel gehad aan de meditatie met liefde aan tafel.
Speaker B:En in januari van dit jaar kwam ik bij de huisarts terecht.
Speaker B:voor gewoon een reguliere check-up en uiteraard kwam ook mijn gewicht daar ter sprake, al heb ik oorpijn, ook dan komt mijn gewicht ter sprake, maar toen ook sowieso.
Speaker B:Dus ik bleek hele hoge bloeddruk te hebben en ik moest Ja, wat de huisarts betreft zat de oorzaak gewoon in het overgewicht en dat moest echt zo snel mogelijk af en hij stelde een chirurgische ingreep voor en wilde naar de verwijsbrief uitschrijven.
Speaker B:Dat kon ik voor mijn lijf niet meer over mijn hart te verkrijgen.
Speaker B:Mijn lijf dat me al die jaren zo trouw had gediend en me nooit in de steek heeft gelaten.
Speaker B:Ik heb gewoon een heel sterk lijf, daar ben ik mee gezegend.
Speaker B:Dus die Dat heb ik niet gedaan.
Speaker B:Ik heb nog wel het traject van injecties onderzocht, dat heb ik uiteindelijk ook niet gedaan.
Speaker B:Ook omdat ik het, op goed eerlijkheid gebied moet ik zeggen, er werd niets vergoed omdat al mijn andere parameters in orde waren.
Speaker B:Dan ben je feitelijk niet ziek genoeg en ik vond het zo krom.
Speaker B:Ik dacht, dan moet ik eigenlijk wachten totdat ik een suikerziekte heb ontwikkeld, voordat ik net dat traject aan de gang mag, zodat ik er idioot voor word.
Speaker B:Toen had ik natuurlijk ook wel gezien dat jij natuurlijk ook nog zo'n heel programma had waar je aan deel kon nemen en dat ben ik toen echt super serieus gaan overwegen.
Speaker B:Dus ik heb eigenlijk een hele goed geïnformeerde en wel overwogen afweging gemaakt om in te stappen in dat in jouw programma en dat vond ik ook heel spannend want ik iets in mij nou iets best wel groots in mij had er heel veel vertrouwen in dat dit het was omdat ik het gewoon geloof ik geloof het en ik was ook heel erg geraakt door woorden als Ik garandeer je het gewichtsverlies als je de lessen van overeten achterhaalt.
Speaker B:Dus ik ben er toch ingegaan.
Speaker B:Dat is voor mij een totale levensveranderende ervaring geweest.
Speaker A:Ik vind het heel bijzonder want als je van jongs af aan al te horen krijgt met jou is iets mis en jij bent slap en jij bent anders en nou je voldoet niet en je bent dom is het ongelooflijk moeilijk om niet te gaan geloven dat de oplossing voor overeten echt van buiten af moet komen want dat jij Het blijkbaar dus nooit zal kunnen of niet kan.
Speaker A:En zo'n ingreep als een chirurgische ingreep of het gebruik van injecties is natuurlijk een vorm van symptoombestrijding waarbij je inderdaad zegt, joh, ik kan dit blijkbaar niet zelf.
Speaker A:Mijn verlangen naar eten is te groot, groter dan ik zelf.
Speaker A:Ik kan het op wilskracht en discipline niet voor elkaar krijgen.
Speaker A:Ik heb daar inmiddels zo ontzettend veel bewijs voor verzameld.
Speaker A:En toch Aartje, toch was er dus iets in jou wat zei.
Speaker A:Ik denk dat het wel kan.
Speaker A:Ik denk dat de oplossing wel van binnenuit kan komen.
Speaker A:En dat vind ik heel, heel, heel erg bijzonder, zeker na het horen van jouw verhaal.
Speaker A:Mijn complimenten aan jou, dat je naar die stem luisterde in jezelf en dat een kans wilde geven.
Speaker A:En wilde gaan onderzoeken, hé, maar als ik oorzakelijk werk ga doen, als ik ga onderzoeken waarom ik over eet, in plaats van mezelf alleen maar vertellen wat ik zou moeten eten en niet zou moeten eten, maar waarom ik zo naar eten verlang.
Speaker A:en daar een verandering in teweeg brengt, wie weet verdwijnt dat over eten dan en wordt dat steeds minder en minder.
Speaker A:En als je zegt een levensveranderende ervaring, dan denk ik dat we daarover praten.
Speaker A:Want wat ontdekte je in het onderzoeken van jouw etenslessen en dat oorzakelijke kijken naar wat gebeurt er nou in mij?
Speaker A:Wat is het verband tussen mijn verlangen naar eten en alles wat ik denk en wat ik voel?
Speaker A:Wat waren de eerste dingen die jou opvielen in dat onderzoek?
Speaker B:Nou, ik heb me...
Speaker B:Zeer erkend gevoeld.
Speaker B:Dat is echt wel een van de eerste dingen die me heel erg is bijgebleven waarbij ik tot tranen geroerd was door de workshops over body empowerment.
Speaker A:Oh ja, die cursus.
Speaker B:Ja, de cursus over body empowerment en hoe...
Speaker A:Deed je die cursus, sorry dat ik je onderbreek, deed je die cursus voordat je in het hoofdprogramma kwam?
Speaker A:Nee.
Speaker A:Die heb je binnen het hoofdprogramma gevolgd?
Speaker B:Ja, dat is het eerste waar ik mee gestart ben.
Speaker A:Geweldig, ja.
Speaker B:Ja, en dat resoneerde, dat raakte zo enorm aan waar ik wat de onrechtvaardigheid die ik al jaren voelde, eigenlijk vanaf mijn vroegste jeugd, Ja, en de erkenning die ik daaruit kreeg.
Speaker B:Dat ik gewoon het recht heb om ook als persoon met overgewicht gewoon gelijkwaardig behandeld te worden, net als ieder ander.
Speaker A:Ja en wat ik met die cursus vooral ook voor elkaar wilde krijgen was het de oorsprong van het schoonheidsideaal blootleggen.
Speaker A:Wat een hele lelijke oorsprong heeft die het veel gemakkelijker maakt om je vervolgens van dat schoonheidsideaal te kunnen distancieren.
Speaker A:wat los kan staan van je verlangen om gewicht te verliezen of te kunnen stoppen met overeten.
Speaker A:Het gaat om het idee dat je voor de buitenwereld aan een bepaald plaatje zou moeten voldoen om gelijkwaardig te mogen zijn.
Speaker A:En die oorsprong die maak ik helemaal met de grond in de cursus.
Speaker A:En daar was je heel erg aan toe.
Speaker A:En waarom is dat nou zo belangrijk?
Speaker A:Omdat zolang we nog geloven dat we iets moeten compenseren om ons veilig te kunnen voelen in de groep.
Speaker A:Want dat is natuurlijk aan de basis waar die sociale structuur van ons over gaat.
Speaker A:Mag ik er zijn?
Speaker A:Ben ik veilig in de groep?
Speaker A:Wat jij als heel jong meisje al voelde.
Speaker A:Ik ben niet veilig in de groep.
Speaker A:Hoe kun je dat opnieuw claimen als er binnen die groep een schoonheidsideaal heerst?
Speaker A:Wat je vertelt dat je er pas toe doet of meer waarde hebt als je dum bent.
Speaker A:En dat...
Speaker A:Mijn batterijtjes waren leeg.
Speaker A:Wat was het laatste wat je hoorde?
Speaker B:En dat?
Speaker A:Oké, nou ja, de kracht van die cursus en waarom ik hem maakte is dat het zo belangrijk is om je veilig te kunnen voelen in het lichaam wat je vandaag hebt.
Speaker A:Want zodra we urgentie voelen van ik moet oppassen dat ik niet aankom of ik moet nu zo snel mogelijk afvallen om mij veilig te kunnen voelen in de groep, om het idee te hebben dat ik erbij hoor, dat ik het goed doe ook en verstandig doe volgens de huisarts.
Speaker A:Zodra we die urgentie voelen, kunnen we de oorzaak van overeten heel moeilijk onderzoeken, we kunnen heel moeilijk creatief denken, we voelen ons alleen maar gestrest rondom voedsel.
Speaker A:En zolang we ons gestrest voelen rondom voedsel, wordt ons verlangen naar eten groter.
Speaker A:En daarom wilde ik deze cursus maken om iedereen die bang is voor aankomen of urgentie voelt om nu gewicht te verliezen, te helpen om eerst die veilige ruimte te kunnen claimen waarin je je kan ontspannen en veilig voelen vandaag in het lichaam wat je vandaag hebt.
Speaker A:En ik ben zo blij dat dat voor je werkte, die cursus.
Speaker A:Lukte het om inderdaad die ruimte voor jezelf te claimen?
Speaker B:Dat gaat steeds beter.
Speaker B:Mooi.
Speaker B:Ja, daar maak ik stappen in.
Speaker B:Dat is echt wel een groeiproces moet ik zeggen.
Speaker B:Ja.
Speaker B:Maar daar ben ik ook natuurlijk...
Speaker B:Dat is nog maar zo kort geleden dat ik daar inzichten op heb vergaard.
Speaker B:Dus dat moet je je moeten wennen en oefenen.
Speaker B:En ik neem mezelf heel vaak voor het begin een ander ding wat ik heel prettig vind uit het programma wat ik er in ieder geval aan overgehouden heb is dat ik mijn dag begin met volledig inchecken op mezelf.
Speaker B:Wat gaat er in me om?
Speaker B:Hoe word ik wakker?
Speaker B:Wat voel ik in die onderbuik?
Speaker B:Want daar gebeurt een hoop.
Speaker B:En daarna ga ik even heel kort schrijven van hoe ziet mijn dag eruit?
Speaker B:Hoe wil ik dat het loopt vandaag?
Speaker B:Hoe wil ik erbij zitten?
Speaker B:En wat kom ik brengen?
Speaker B:Zo'n ontwerpje, hoe ga ik om met eten?
Speaker B:Zijn er nog lastigen?
Speaker B:momenten in de dag of dingen die ik alvast even moet organiseren.
Speaker B:Nou ja, dat brengt gewoon heel veel grip.
Speaker A:Ja, ja.
Speaker A:Ik kan me herinneren dat je me vertelde ik was een hoofd op pootjes.
Speaker B:Jazeker, zeker, zeker.
Speaker A:En nu begin je de dag met juist voelen wat gaat er in mij om.
Speaker A:Kan je zien dat daar een belangrijke link zat met overeten als je nadenkt over de oorzaak?
Speaker A:Ja.
Speaker B:Ja, ik voelde helemaal niet meer.
Speaker B:Ik voelde echt helemaal niet meer.
Speaker B:Ik voelde ook geen vermoeidheid, ook geen honger of trek, maar ook geen emoties.
Speaker B:Die komen dan later en ik ben gewoon echt een super, ook nog eens een keer, heel sensitief mens.
Speaker B:Dus er valt een hoop te voelen in mijn lijf.
Speaker B:Ik ben ook merk ik een stuk kwetsbaarder geworden.
Speaker B:Maar wel in de zin, ja, ik moet gewoon vaak huilen of ik schiet vaak vol en dan denk ik, ja, ja, dat komt omdat ik alles voel.
Speaker A:Ja.
Speaker B:Ja.
Speaker B:En dat, ja, dat kan ik echt, ja, het is geen hoofd en pootjes meer.
Speaker B:Het is gewoon een hoofd en een lijf, dat samenwerken.
Speaker A:Ik ben blij dat je het vertelt, omdat het zo'n hoopvolle boodschap is voor mensen die denken, ik kan niet bij mijn gevoel.
Speaker A:En dat is nu wel wat je ervaart, dat je niet bij je gevoel kan.
Speaker A:Maar het kan helemaal herstellen.
Speaker A:Die verbinding kan weer helemaal opnieuw hervonden worden.
Speaker A:En dan kan je inderdaad ontdekken dat je heel veel voelt.
Speaker A:Maar gevoelens zijn ook een kompas die ons steeds iets komen vertellen, ons laten zien wat bij ons past of niet bij ons past.
Speaker A:En jij vertelt nu dat je vooral met het schrijfwerk in de ochtend daar je contact mee maakt om sturing te geven aan je dag.
Speaker B:Ja.
Speaker B:Fantastisch allemaal.
Speaker A:En kan je merken dat je daardoor ook gewicht verliest, minder overeet?
Speaker A:Zijn er situaties waarvan je zegt, oh normaal gesproken was ik toen zeker gaan eten en dat hoeft nu niet meer?
Speaker B:Ja, zeker.
Speaker B:Ik heb echt wel dingen opgehaald.
Speaker B:Ik vind het bijvoorbeeld heel lastig om grenzen aan te geven.
Speaker B:Want dan ben ik bang dat mensen me niet meer aardig vinden.
Speaker B:Of dat ze dan denken, nou ja, laat maar zitten die vrouw.
Speaker B:Daar hoeven we niks meer mee.
Speaker B:Of soms denk ik van, nou ja, maar het moet toch.
Speaker B:Maar dan vind ik het weer heel verdrietig voor hen dat zij dan mijn afwijzing of grens moeten verdragen.
Speaker B:Dat is wel echt iets wat ik heb opgeruimd, ook met dank aan jouw coaching.
Speaker B:Want ik had een bepaalde situatie met een hele goede vriendin en ik denk dat ze het echt helemaal prima vindt dat ik dit hier deel.
Speaker B:dat ik me soms wat overvraagd voelde.
Speaker B:We spreken elkaar vaak, gaan we wandelen en nou zit altijd borden vol met vragen en ideeën en nou ik ben er gewoon niet altijd klaar voor.
Speaker B:Dus ik vond de claim op mijn kwetsbaarheid af en toe wat wat groot.
Speaker B:En ik wil natuurlijk dan heel graag mijn eigen moment kiezen.
Speaker B:Maar dat vond ik zo lastig.
Speaker B:Het liep ook wat op en dan neem ik weer wat afstand.
Speaker B:En dan denk je, wat is er nou aan de hand?
Speaker B:En op een gegeven moment heb ik toch de moed gevat om een hele duidelijke maar lieve grens neer te leggen.
Speaker B:En ik merkte dat die hele situatie met dat grenzen stellen, dat ik dat ongemak dat het bij mezelf veroorzaakt, veel beter kan dragen.
Speaker B:En dat ik eigenlijk helemaal dat zonder eten of over eten kan oplossen.
Speaker B:En gewoon goed kan, ja, kanaliseren in mezelf, zo zou ik het willen noemen.
Speaker A:Fantastisch.
Speaker B:Ja, dat is er één en ik heb een andere situatie gehad.
Speaker B:We hebben een turbulente zomer achter de rug met een verdrietig sterfgeval in de familie en daar kwam ook weer een een soort van familiegeheim aan het ligt.
Speaker B:Een familiegeheim waar ik al heel lang van weet en dat ook zeker impact heeft gehad op mijn leven, kan ik wel zeggen.
Speaker B:En ik dacht, ja, ik ga het gewoon nu eens niet bij mezelf houden, want dit was één van de dingen die ik voor mijn ouders droeg.
Speaker B:Ik had het delen met mijn broer en die reageerde er zo fantastisch op.
Speaker B:Die wist het niet, had een vermoeden en vatte het zo luchtig op dat ik dacht, zo kan het ook.
Speaker B:Maar dat hulp vragen en echt die hele Belangrijke dingen die je bezighoudt, maar eigenlijk het liefst zo dicht mogelijk bij jezelf wil houden.
Speaker B:Delen met andere mensen.
Speaker B:Dat heeft mij ook wel wat gebracht, maar dat blijf ik toch nog wel heel spannend vinden ook.
Speaker B:Eigenlijk is het je kwetsbaarheid.
Speaker B:je kwetsbaar op kunnen stellen.
Speaker B:Dat vind ik toch nog steeds lastig, maar ik zet wel stappen erin.
Speaker A:Het is de kracht van kwetsbaarheid.
Speaker A:Kwetsbaarheid is, je voelt dan veel, maar het maakt je heel krachtig omdat jouw waarheid en dat wat je voelt, ik wil dit niet meer dragen of ik wil dit niet meer geheim houden of Dit is wat ik nu nodig heb.
Speaker A:Ik wil me hierin laten kennen.
Speaker A:Dat kun je zo duidelijk bij jezelf waarnemen, waardoor het steeds beter met je gaat.
Speaker A:Je raakt zoveel geheeld van het pestverleden, de geheimhouding, de gevoelens die er niet mochten zijn, de rol die je jezelf gaf.
Speaker A:Ik wil het glanzende, vrolijke kind zijn voor mijn ouders.
Speaker A:Niemand tot last.
Speaker A:Ik ga nu iets zeggen wat de ander mogelijk best lastig kan vinden om te ontvangen.
Speaker A:En die draai kunnen maken in je leven is, zoals ik ernaar kijk, een heling.
Speaker A:Dat wat eigenlijk altijd waarachtig was, raakte afgesplitst en werd in een rol weggestopt.
Speaker A:Een rolletje wat je leerde spelen als kind.
Speaker A:Het niet kunnen niet geholpen worden met grote gevoelens waardoor je uiteindelijk alles op slot zette en vanuit je hoofd ging leven en een hoofd op pootjes werd naar deze heling in je lichaamsbeeld, de heling in jezelf een stem mogen geven.
Speaker A:Als je waarheid gehoord mag worden, grenzen stellen, al die prachtige dingen die maken dat het goed met je kan gaan.
Speaker A:En dan verlies je ook gewicht.
Speaker B:Jazeker.
Speaker A:Omdat dat over eten niet meer hoeft.
Speaker A:En hoeveel kilo ben je kwijt?
Speaker A:Wij praten in de etenslessen nooit in de coaching over gewicht en hoeveel gewicht is er nu af.
Speaker A:Maar in de podcast doe ik dat altijd wel.
Speaker B:Wil je dat delen?
Speaker B:Ik wil het heel graag delen.
Speaker B:Ik ben sinds vorig jaar oktober 14 kilo kwijt.
Speaker A:Fantastisch.
Speaker B:En ik heb alles gegeten wat ik deelde.
Speaker B:Geweldig, geweldig.
Speaker A:Dus het kan wel.
Speaker B:Zeker.
Speaker A:Het kan wel wel.
Speaker A:Je bent niet gebroken en er is met jou niks mis.
Speaker A:En zodra we oorzakelijk werk durven doen en dat gaan aankijken, die etenslessen gaan opzoeken, dan vindt er gewoon echt daadwerkelijk verandering plaats en voelt het dan ook Ik had het daar laatst nog met iemand over.
Speaker A:Als je oorzakelijk werk doet, een van de belangrijke pluspunten daarvan is dat die fixatie op afvallen die verdwijnt, waardoor je de focus juist komt te liggen waar die moet liggen, namelijk Jouw leven vormgeven, de relatie met jezelf vormgeven.
Speaker A:Volgens mij ben je ondernemer, je onderneming laten bloeien.
Speaker A:Al die mooie dingen die je voor jezelf wil realiseren en dat wat je voor je lichaam wil realiseren, dat gebeurt ondertussen kalm op de achtergrond.
Speaker A:Is het zo ook voor je?
Speaker A:Zeg ik het zo goed?
Speaker B:Ja, dit heeft me honderd procent in roos.
Speaker B:Zo is het.
Speaker B:Zo is het.
Speaker B:Het eten en het afvallen.
Speaker B:Ik ben er echt gewoon niet mee bezig.
Speaker A:Fantastisch.
Speaker B:Ja.
Speaker B:Ja.
Speaker B:Ja, het geeft enorm rust.
Speaker B:Het geeft enorm rust.
Speaker B:zoveel energie en ruimte op ook weer voor andere ideeën maar ook voor diepere connecties.
Speaker B:Ja, dat vind ik echt fantastisch.
Speaker A:In die samenwerking met je lichaam ben je ook gaan ontdekken welk eten goed bij je past.
Speaker A:Kan je merken dat daar een ontwikkeling ook in plaatsvindt van eten wat je eigenlijk steeds minder begint te interesseren daarin.
Speaker A:Zie je dat daar een natuurlijke ontwikkeling in zit?
Speaker B:Ja, zeker.
Speaker B:Ik heb gewoon Veel minder eetmomenten, want ik eet volledig keuzevrij.
Speaker B:Dus als ik graag iets wil eten, dan eet ik het.
Speaker B:Maar ik volg daarin wel de hongerbalans.
Speaker B:Je voelt dan aan van heb ik nou echt trek?
Speaker B:Zit dit in mijn maagstreek of is dit wat anders?
Speaker B:Dus ik eet maar twee keer per dag echt.
Speaker B:In plaats van vroeger had ik dan drie maaltijden omdat dat dan zo hoorde.
Speaker B:En ik heb ook gewoon minder behoefte.
Speaker B:Maar ik heb ook gewoon, ik hou echt van groente.
Speaker B:Daar ben ik echt vreselijk dol op.
Speaker B:En dat maakt ook eigenlijk altijd onderdeel van de maaltijden uit.
Speaker B:Dus dat is wel echt het eten dat voor me werkt.
Speaker B:En wat ik ook heb ontdekt, nou dat brood en aardappelen gewoon voor mij werken.
Speaker B:Dat vind ik altijd zeer minimaal, omdat ik dacht ja, maar dat is helemaal natuurlijk een verboden vrucht.
Speaker B:En ik eet dat niet veel of in grote hoeveelheden, maar gewoon ik neem dat en ik voel me daar gewoon heel goed bij en ik vind het ook lekker.
Speaker A:Fantastisch.
Speaker A:Maakt me zo blij, want ik weet dat keuzevrij eten, als je echt gaat aansluiten op de combinatie van waarvan merk ik dat mijn lichaam zich er heel lekker bij voelt, wat mij goed smaakt, wat me verzadigt, maar ook voldoening geeft.
Speaker A:En zodra je daarop ingesteld raakt, zeg maar nieuwsgierig naar wordt en mee experimenteert, dan merk je dat al die eetregels die je ooit misschien een bepaald voedsel op het stapeltje verboden vrucht of slecht of ongezond of niet voor jou, kan je niet mee omgaan.
Speaker A:Al die regels vallen weg.
Speaker A:Dus er ontstaat niet alleen de vrijheid van overeten, maar er ontstaat ook de vrijheid van voedselrestrictie.
Speaker A:En ook dat zie ik als zo'n belangrijke reparatie in je relatie met eten.
Speaker A:Het gaat niet alleen maar om een gezonder lichaam, het gaat ook om je geestelijke relatie met eten en omdat we elke dag eten is het zo belangrijk dat dat onbeladen voelt en nog steeds voelt als een plek van mogen genieten en naar uit kunnen kijken met plezier naar uit kunnen kijken en niet het gevoel hebben nu moet ik weer het goed doen of bewijzen dat ik het goed doe maar echt die verbinding met je lichaam maken vanuit complete vrijheid en dan Nou, ontdek je zoals in jouw geval bijvoorbeeld dat je inderdaad dat brood ontzettend goed bij je past en aardappelen ontzettend goed bij je passen en dat je ze van nature niet zo vaak eet, bijvoorbeeld.
Speaker A:Ha, Aart, je hebt wel alles besproken.
Speaker A:Ik vind je verhaal zo ontzettend mooi en ik ben zo blij dat je dit wilde delen, omdat het wel een...
Speaker A:Je hebt behoorlijk wat voor je kiezen gekregen als kind.
Speaker A:En ook in je relatie met eten al op hele jonge leeftijd.
Speaker A:En wat je boodschap zo hoopvol maakt, is dat het daar niet bij hoeft te blijven.
Speaker A:Dat er zoveel reparatie mogelijk is.
Speaker A:daarin lichamelijk, geestelijk, emotioneel.
Speaker A:En dat je dan ook nog merkt dat de relatie met jezelf groeit.
Speaker B:Ja.
Speaker A:Zoals bijvoorbeeld zo'n voorbeeld van zo'n kwetsbaar gesprek met je vriendin.
Speaker A:Geweldig ook dat ze zo'n dikke vriendin is en ze zegt mag je gewoon vertellen.
Speaker B:Fantastisch hè?
Speaker A:Ja.
Speaker A:Geweldige vriendin.
Speaker B:Ja.
Speaker A:Hebben we iets nog niet besproken of voelt het zo voor jou rond?
Speaker B:Het voelt voor mij helemaal oké rond.
Speaker A:Ja, oké.
Speaker A:Nou, wij gaan voorlopig nog door met coaching.
Speaker A:Dus er gaan nog mooie dingen gebeuren.
Speaker A:En dank je wel voor delen van je verhaal.
Speaker A:Echt prachtig.
Speaker B:Dank je wel.
Speaker B:Heel graag gedaan.
Speaker A:Vond je deze aflevering waardevol?
Speaker A:Download dan mijn gratis e-boek Etenslessen.
Speaker A:Het is de volgende stap in het oplossen van overeten.
Speaker A:Ik geef je in het boek een aantal onmisbare inzichten, maar ook een aantal praktische stappen waarmee je afvalt zonder dieet.
Speaker A:Dus als je meer wilt dan alleen theoretische kennis, gaat mijn boek je daar zeker bij helpen.
Speaker A:Ga naar mijn website en vraag daar jouw gratis e-boek aan.
Speaker A:Je vindt deze via etenslessen.com.
Speaker A:etenslessen.com.
